Morgen:
Wat een morgen! De sfeer van de voorgaande avond speelt nog in m'n hoofd. Muziek weerklonk, aangevuld met het geruis van de golfen. Ik trok me in die geborgen sfeer terug en schreef.
Langzaam aan verdwijnen de slapers uit m'n ogen. Een zwak gemompel maakt plaats voor een enthousiaste sprong uit bed. Eerste zicht: de zee die baadt in het zonlicht.
Douchen bestaat er in plaats te nemen onder een eenvoudige, koude straal water afkomstig uit de muur. Dit is basic, maar toch zo onbetaalbaar.Avond:
De hitte eist stilaan z'n tol. De minste inspanning tovert druppeltjes te voorschijn. Om de 2 minuten weerklinkt een zucht van inspanning. Op mijn lichaam vormt zich een mengsel van zweet, muggenmiddel en zonnecrème. In de collectivo die we soms gebruiken om ons te verplaatsen opper ik de gedachte: dit lijkt me echt het decor van 'met de jeep door het oerwoud' de kinderklassieker waarop zich spontaan een klankspel aan stemmen die de tekst doorheen merg en been laat galmen ontvouwt. In het donker, na het beleven van de zonsondergang, valt me pas echt op hoeveel liters er per minuut verloren gaan. Onze lichamen glinsteren, blinken in het licht van de ondergaande zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten