Na een heerlijke morgen: ongestoord uitslapen vervolgens genieten van een geweldige douche (toen kreeg het water nog warm ;-) ) konden we vertrekken naar Monte Alban. Ter plaatse besloten mijn sandalen mijn relativeringsvermogen eens uit te testen. Mits enig gegrom vanbinnen moet ik zeggen dat ik daar behoorlijk in geslaagd ben! Blootsvoets door een site huppelen: het heeft ook z'n charme :-)Na de schoenenwissel (ik had ondertussen pikzwarte voeten) vervolgden we onze weg: op naar het gastgezin van reisbegeleider Sara waar we enorm gastvrij ontvangen werden. Stilletjes bewonderde ik de hartverwarmende taferelen na een lange periode van afstand. Ik moet toegeven: wonen in het buitenland, alles achterlaten en gewoon vertrekken. Het is iets waar ik enorm veel bewondering en respect voor heb. We werden er ingeleid in de Mexicaanse keuken en deden een poging zelf tortilla's te maken (wat mij overigens na poging 2 tot mijn grote blijdschap lukte :-) )
Om de vreugde compleet te maken, vierden we de verjaardag van papy Benito (a.k.a goeie vriend Benoit). Helemaal nietsvermoedend en overdonderd werd die verrast met taart EN piñata ( wat trouwens hilarische beelden opleverde.)
Toen moest mijn grootste uitdaging nog komen. Ik moest mijn elegantste moves bovenhalen (op sportschoenen niet makkelijk, geloof me). Partner Henry stond me bij in deze uitdaging en wist ook mij doorheen de salsa les te sleuren. Ik danste zelfs met de heer des huizes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten