Erasmus

En dan komt het moment waarop ik op "verzenden" moet drukken. De, oh zo belangrijke, aanvraag moet worden verzonden: mijn aanvraag tot Eramus-uitwisseling.  Van kleins af aan was er die droom.  Ik wilde de wereld zien: ontdekken, voelen, ervaren. Een aantal keer stond ik klaar om aan het grootse avontuur te beginnen om dan weer de stap terug te zetten. Ik durfde niet. Nog niet.

Vandaag op bijna 20-jarige leeftijd weet ik: nu of nooit. Dit moet ik doen. Deze kans moet ik grijpen. Vandaag ben ik er meer dan ooit klaar voor. Daar zat ik dan: klaar om een motivatiebrief te schrijven. Een aartsmoeilijke taak: hoe leg ik aan de hand van één A4-blaadje uit dat dit is waar ik al jarenlang van droom? Hoe leg ik aan een compleet onbekende uit dat reizen mij die zo broodnodige zuurstof geeft? Eén brief zou beslissen of ik de kans al dan niet zou krijgen.

Ik heb elke letter, elk woord waarschijnlijk 100 keer veranderd in de hoop de juiste nuances weer te geven, in de hoop de sprong te mogen wagen. Gelukkig was er, op momenten wanneer ik weer eens twijfelde of ik wel de juiste formulering had gekozen, steeds iemand in de buurt op wie ik kon rekenen om te controleren, om advies te geven. Een hulp van onschatbare waarde waar ik altijd dankbaar voor zal blijven. De steun dat ik nodig had.  De controles zijn gebeurd, de keuzes zijn gemaakt. Nu zit er voor mij niets anders op dan mijn lot in andermans handen te leggen.

~Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn't do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.~