Eline aime

Eline aime:

- zondagavonden. Thuis of in Toulouse. Omringd door familie, en kaarslicht.

- wandelingen met Manoe waarop mijn hart huppelt, springt en zingt van puur contentement. Dan ligt het "je m'enfou-gehalte" vaak net iets hoger en transformeer ik in een vrolijke wandelaar die met het grootste plezier de straten vult met enthousiast gezang (en oh ja, zelfs ik denk dan: eigenlijk klinkt dat nog zo slecht niet!)

- Hartjesemoticons. Of zoentjes. Alles wat dan ook maar toestaat om vannachter je digitale schermpje weer te geven hoe veel je om je gesprekspartner geeft.❤️󾌬

- Een glimlach van vreemden als jouw blik toevallig die van hen kruist.

- De blik in de ogen wanneer je iemand verrast. Het blijft onbetaalbaar.

- Sprankelende ogen.

- Graag zien. En daar zonder schrik voor veroordeling voor uitkomen: bij vrienden, bij familie. Hartjes for the win! ❤️❤️❤️

- Knuffels. En dan heb ik het niet over de voorzichtige variant, maar over diegene waarbij hart en ziel heel even verenigd zijn. Vastnemen, en niet willen loslaten. Weten, voelen, merken: dicht, ik wil dicht. Om dan net wanneer je loslaat, nog eens teruggetrokken te worden.

- Het allesomvattende begrip "mama".

- Muziek waarvan de tranen in mijn ogen springen. Het liefst nog geproduceerd door de, af en toe veel te onzekere, handen van mijn eigenste mama.

- De geborgenheid die in de woorden "bonne nuit" schuilt. Gevolgd door het liefdevolle "Bisous".

-De blik waaruit je duidelijk kunt opmaken dat je elkaar begrijpt.

- Stilte tussen 2 mensen om dan toch te weten dat je zo sterk met elkaar bent verbonden.

- De zon. Wat er ook gebeurt, zon maakt alles beter.

- De "Oh en daar hou ik ook van!" wanneer ik dit schrijf.

 

Eline aime pas:

- Het natte douchegordijn tegen mijn bil gekleefd krijgen.

- Mijn, een seconde eerder, nog warme voeten die bij het opstaan de koude vloer aanraken.

- Natte sokken krijgen door door mijn eigen verstrooidheid op de natte vloer te lopen.

- Krakende knieën. Gevolgd door een luide "Aauw!"

-Sporten, en daarna beloond worden met een flinke portie blaren.

- Wachten op antwoord van een sms, een bericht of een vraag en het ongemakkelijke gevoel dat zich onmiddellijk installeert.

- Mijn eigen lichaam voelen tegenspartelen wanneer mijn hoofd een drempel wil overwinnen. De grond die onder m'n voeten wegzakt en mijn hoofd die in de tegenaanval gaat: "Gaan. Nu."

- Het compleet lege gevoel wanneer ik de voorgaande drempel heb overwonnen.

- Onwetendheid.

- Kwaad worden. En een seconde later beseffen: dom, dom, dom!

- Afscheid. Ik haat het. Ik kan het, hoe hard ik er ook m'n best voor doe, niet. Trillende lip, tranende oogjes: check!

- Zure opmerkingen over de domste dingen eerst.

En dat het lijstje van de dingen waar ik wel van hou nog steeds langer is. Alles komt dus wel nog goed.