Proclamatie 2017

4 jaar geleden maakte ik een keuze die veel van mijn verdere loopbaan zou bepalen. Ik hield van talen. Een keuze In die richting lag voor mij dus voor de hand: ik zou studente taal-en letterkunde met communicatiewetenschappen worden. Dat die keuze universiteit inhield, hoorde erbij en weerhield me niet mijn hart te volgen. 

In 2016 bereikte ik als enige de kaap van Bachelor communicatiewetenschappen in combinatie met taal-en letterkunde. Frans werd mijn handelsmerk en passie. Tweetaligheid mijn hoogste doel. Doorheen de voorbije jaren speelde één professer daarbij een speciale rol. Joyce Koeman. Ze gaf het enige communicatievak ten tijde van mijn Kortrijkse carrière, zag me naar Toulouse en Parijs trekken en werd later promotor van mijn meesterproef. Ik schudde Prof. Koeman nog een laatste keer de hand en verliet daarna Leuven. 

Ik was verre van de slimste, was lang niet de grootste bolleboos, maar op 8 juli 2017 stond Ik toch tussen de promovendi der Masters Sociale Wetenschappen. Daarmee liet ik verleden achter me, snoerde twijfelaars de mond en bewees voorgoed wie Eline wel was: wilskracht, karakter en ambitie. Ik begon met "Wie had dat gedacht." en zwaaide na 4 jaar vechten en doorzetten met "Waw, Proficiat." trots af.