1,5 maand later

Om 6u15 weerklinkt de wekker, iets wat me behoorlijk pijn doet na de rush van de laatste dagen: ik werd 22, werd gevierd door zingende stagebegeleiders, werd omringd door talrijke proficiats en bisous. Ik klom de Eiffeltoren op, keek de ogen uit m'n hoofd in de Moulin Rouge en genoot van Belgisch gezelschap. Kathleen vormde een thuishaven tijdens mijn Leuvense bestaan en stond dit weekend, na 1,5 maand, opnieuw aan mijn Parijse voordeur. Ik gierde, straalde en genoot. Taboes verdwenen in het niets en hoewel ik net 22 was geworden, bleef ik kleine. 

En toen was er 20 maart. Ik zocht mijn weg in het Parijse station en doorkruiste in mijn eentje Frankrijk. Deauville vormde daarbij mijn eindbestemming, want ik werd verwacht op mijn eerste zakenreis. En plots stond het er, op mijn eigen badge: Eline Van Wynsberghe, VisitFlanders & Brussels, Paris. 

De gebruikelijke netwerkshow ging van start en daar stond ik: voorgesteld als werknemer. Groen en licht onzeker, maar onwaarschijnlijk trots. Tijdens een uurtje vrij van congressen kan ik de stad In trekken. De zee gaf me weer ademruimte en de huisjes leken zo te zijn nagebouwd uit Disneysprookjes. Na 3 intensieve luisterbeurten keer ik opnieuw huiswaarts. Naar de wereldstad Parijs. 

Het tempo waaraan deze maanden voorbij vliegen lijkt nauwelijks bij te houden: beurzen, onwaarschijnlijke ervaringen, vaardigheden, uitdagingen tot recepties aan de voet van de Eiffeltoren toe. Mijn comfortzone lijkt hele ten dage één of andere exotische plaats. Mij rest niets anders dan alles wat ik kende achter te laten. Proberen, springen en bij dat alles zoveel mogelijk trachten te leren. 

Op dinsdagavond trek ik na de zoveelste spannende ervaring opnieuw huiswaarts. Daarbij kruis ik Trocadero met de bijhorende Eiffeltoren (ik blijf het ondanks alles een magisch ding vinden). Op het plein hebben zich honderden toeristen verzameld. Centraal staat een vioolspeler die er het beste van zichzelf geeft . Ik herken My Way en word door het hele gebeuren ontroerd: "Dit is het dan, groot worden. Volwassen worden. Stap voor stap en my way."

p.s. voor wie wil zien waar ik onder meer aan werk(te) hier in Parijs: http://www.theplaceto.be/4-flamands-dans-le-vent/