Woensdagmorgen, 2 november. Vandaag
heb ik afgesproken om Maastricht te gaan verkennen. Na ongeveer 2 maanden is
het opnieuw tijd mijn beste vriend op te zoeken. Ik moet vroeg uit de veren om
het hele land te doorkruisen. De zon komt langzaamaan op en tovert een
adembenemend lichtspel tevoorschijn: roze wolken in samenspel met de vele
herfstkleuren. Ik verdiep me in mijn boek, een aanrader van diezelfde beste
vriend. Ondertussen weerklinkt in mijn oren een nieuw ontdekte plaat, eveneens
een aanrader van een goeie vriendin die ik nog niet eens zo lang ken
(Groepsreizen: doen!) Plots word ik door en door gelukkig. Mijn week is druk en
volgepland. Toch wordt de dosis energie opnieuw aangevuld. Ik voer gesprekken
waarvan ik dacht ze nooit te kunnen voeren, gewoon omdat er ruimte is. De
momenten waarop ik bij hen kan zijn: Eline, alles of niets. Zelfzeker en af en
toe toch nog heel erg onzeker. Eline, twintiger vol ambitie. Vol “ja! Doen!” en toch nog steeds op zoek. Eline, en
tegelijk kleine. Onwaarschijnlijk veel nadenken en toch vooral je hart als
kompas gebruiken.
Ze zijn me waardevoller dan wat dan
ook, want ze staan me toe om opnieuw optimist te zijn. Ze vormen mijn zuurstof
en geven me opnieuw de moed om ambitieus te zijn, de moed om anders te zijn. De
moed om goed te zijn. Kleine dingen slaan mij af en toe volledig uit mijn
lood, maar diezelfde kleine dingen schenken me ambitie, geluk en levensvreugde.
Laat het grote dus maar voor wat het is, het spreekwoord “de kinderhand is gauw
gevuld” is in dit geval meer dan geschikt.
Avonden in een simpele zetel. Gieren en
brullen. Slikken soms, wanneer mij gevraagd wordt waarom ik ben wie ik ben.
Glimlachen, wanneer een treffende analyse aangeeft dat ik helemaal word
begrepen. Geen “verdorie-ik-moet-iets-zeggen!” voelen wanneer er zich een stilte
installeert.
Mijn hart dat opnieuw gerust
aanvoelt mijn hoofd dat sinds een maand voor het eerst opnieuw stilstaat. En de oprechte knuffel
bij het afscheid? Die schenkt me voldoende geluk voor miljoenen
leef-je-uit-zang-momenten tijdens het studeren en tovert moeiteloos een
glimlach tevoorschijn die zowel in hoofd en hart te zien is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten