Tussenstop in Toulouse

26 juni, Toulouse. Na 5 maanden ben ik er weer. Mijn stad. Mijn Toulouse. Ik ken de straten nog steeds als mijn broekzak, ken nog steeds de legendes van de stad en al snel vind ik de Franse tongval terug. Mijn terugkeer doet me goed: mijn coloc van welleer, Aurélie duikt plots achter me op. Een vriendelijke aai over mijn hoofd verraadt haar aanwezigheid. Onze blikken kruisen elkaar regelmatig en doen mij inzien dat vriendschap afstand overleeft. Beiden zijn niet lichamelijk aangelegd. Toch merk ik verschil: een hand wordt veel sneller op mijn schouder gelegd en in een hitte van 30 graden is een welkomsknuffel toch een must. Petite is weer heel even terug in het land.

Kleine dingen maken mij door en door gelukkig: de "tu m'écris quand tu rentres?" wanneer het afscheid nadert, het zonder moeilijkheden inpikken op elkaars verhalen, het trotse tonen van haar appartement, de "le marché à côté de chez nous." De klik is vanaf seconde één terug. Exact een jaar geleden begon ik als "la coloc belge". Ik bracht mijn eerste bezoek aan la ville rose. Een jaar later ben ik niet langer coloc. Coloc werd vriendin. Kleine Eline werd groot. Toulouse veroverde mijn hart. En Aurélie? Die was trots, zo verraadde de toon van haar stem. Trots op die jonge, groene buitenlander die ze in een jaar tijd had weten evolueren.

Toeval wilde bovendien dat Toulouse dezer dagen in een grote voetbaltempel veranderde. Ik ben geen patriot. Die-hard voetbalfan evenmin. En toch: wanneer een enorme horde belgen op mijn bekende capitole "Allez Toulouse, chante avec nous!" doet weerklinken, komt mijn haar recht te staan. De match, die ik vanzelfsprekend met sport fan Aurélie volg, draait uit op een geweldige overwinning. Zij schreeuwt minstens even hard "BUUUUUUUUT!" wanneer de bal de netten raakt. En dan weet ik waarom: sport verenigt voor heel even de natie die anders door sociale conflicten wordt geteisterd. In een wereld waar aanslagen steeds dichterbij komen, moedigen Fransen en Belgen samen mijn land aan. In de stad die voor mij zoveel heeft betekend. Sfeer is er in overvloed. Ik was weer heel even compleet. En de volgende afspraak? Die vindt plaats in mijn Brugge.