Hallo!!
Ziehier de eerste nieuwsbrief uit Toulouse! Ik
ben hier gisteren rond 17 uur aangekomen, in een verschrikkelijk onweer... Daar kom je dan speciaal voor naar Frankrijk!
Alhoewel het afscheid mij toch wat zwaar viel ('t verhaal van de grote mond en 't kleine hartje ;-) ), heb ik me vlot geïnstalleerd in m'n kamer.
Overal staan foto's, herinneringen en kadootjes, zo flitst het thuisfront geregeld door m'n gedachten.
Later op de avond (na een hoogstaand maal in de plaatselijk Mc Donalds) ben ik teruggekeerd richting mijn kamer en heb ik Aurélie teruggezien.
Hier in Frankrijk is het, zoals jullie waarschijnlijk wel weten, de gewoonte om bij een begroeting 2 zoenen te geven. Die manier van
begroeten zorgt ervoor dat de muur die ik soms om mij heen bouw om grote veranderingen en nieuwe situaties aan te kunnen, verplicht verlaagd
wordt. Mijn gereserveerdheid naar anderen toe, verdwijnt hier dus stap voor stap.
Mijn huisgenoot, Aurélie, valt heel erg mee. Ze is wat ouder dan ik (vierentwintig) wat ervoor zorgt dat ze verantwoordelijk is en mij af en toe wat
hulp geeft wanneer ik vragen heb (alhoewel ik gisteren uitgeput was: indrukken, stress, reizen,... Ik heb Aurélie niet heel lang gezien.)
Ze wist me ook te vertellen wie de derde huisgenoot wordt. Annabelle, eveneens ouder dan ik, die ook studeert aan Sciences Politiques, maar
een master doet. Zaterdag maken we kennis. Spannend!
Mijn eerste nacht hier deed toch wat raar. Een groot bed waar ik nog aan moet wennen, erg warm,... Ik moet nog wat zoeken, maar 't komt heus wel
inorde. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik kan me redelijk vlot verstaanbaar maken, heb een gezellige kamer en heb al een grote
voorsprong door de regelingen die ik al in België heb getroffen.
Vandaag hebben we (mijn ouders en mezelf) Albi verkend. Een rustig, gezellig stadje op 'n uurtje rijden van Toulouse en hebben we het museum van
Toulouse Lautrec bezocht. Een welkome ontspanning na alle aanpassingen.
Ik heb ondertussen de laatste regelingen getroffen: bankkaart aangevraagd, Frans gsm-nummer waardoor ik praktisch overal
wifi heb (en dus ook bereikbaar blijf.), basisboodschappen gedaan,...
Oh ja! Ik ben binnengeglipt in de universiteit! De lokalen zijn nu nog leeg, dus ik moest ervan profiteren. Het gebouw
geeft een oude indruk, maar oefent toch een enorme charme uit. Houten schoolbanken, oude krijtborden. Pure traditie.
De metro nemen lukt ook al vlot in m'n eentje! Toegegeven: ik was trots. Trots dat
alles goed uitdraait. Trots dat ik hier in m'n eentje mag en kan rondlopen. :-)
Morgen staat er nog een ontspanningsdag op het programma en donderdag ga ik naar de ontmoetingsdag. M'n beste beentje voorzetten om mensen te leren kennen.
Slaapwel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten